Weekend 6: Stone Island & Brownsberg

Hallo allemaal,
Hierbij een blog van ons eerste tripje met een nachtje weg. Het is een redelijk lang verhaal, maar er is ook zeker veel over te vertellen.

Het was alweer zover, de week was voorbij, dus weekend! Vrijdag hebben we eerst kwarktaart gemaakt voor Nicole haar verjaardag, zodat we bij terugkomst van de trip taart konden eten. ‘s avonds zijn we nog lekker Javaans gaan eten op Blauwgrond, dit is een straat vol met Javaanse eet- en afhaalrestaurantjes. Wederom Weer opgekeken van hoe goedkoop we hebben gegeten. En we hadden meer dan genoeg. Voorgerecht Bakabana, hoofdgerecht groot bord Javaans eten en thee toe met en inclusief wat drinken waren we omgerekend 9,50 euro per persoon kwijt.
Hierna was het zo ver, tijd om tassen in te pakken (waarin wat ongemerkte spullen mee moesten voor Nicole haar verjaardag) voor de trip naar Stone Island en Brownsberg. Nadat een aantal de kledingdilemma’s hadden gehad en de tassen vol waren, konden we slapen. Want we waren erg moe, van de partybus de avond ervoor (komt in de volgende blog).
Het was zaterdag 7.50 uur, we werden opgehaald voor Brownsberg, waarbij het nog haasten werd, aangezien de afgesproken tijd 8 uur was en we dus nog niet helemaal klaar waren. Gelukkig hadden de gidsen geduld. Vervolgens hebben we Robbie en Wendy opgehaald en hoorde we dat we eerst richting Stone Island gingen rijden voor dag één (de officiële trip doet Brownsberg op de eerste dag). Onderweg hebben we een stop gemaakt bij het tentje waar we eerder gestopt zijn (toen als ontbijt) en zo zaten we ook nu alweer vroeg aan de loempia’s, cake en bakabana’s. Onderweg hebben we nog een aantal stops moeten maken, voor ijs in de koelbox en iets wat ze niet zeiden, iedereen behalve Nicole zelf had wel het vermoeden taart voor haar verjaardag (want dit hadden we even gemeld). De eerste volgende stop zou het stuwmeer zijn, alleen aangezien wij hier alle zeven al eerder zijn geweest, hadden we aangegeven deze niet meer te hoeven zien en dus ook direct door konden rijden. Vlak voor Stone Island maakt we nog een stop bij een heel klein winkeltje in een dorp, waar de weg al aardig hobbelig was. Deze drempel was zo onverwacht dat Chantal in de bus/auto naast haar stoel rolde, altijd grappige momenten om aan terug te denken.
Na totaal ongeveer 1,5 uur rijden kwamen we aan op Stone Island. Hier mochten we eerst even oriënteren en vervolgens op naar onze slaapplek. Een houten hutje/huisje. Hierin waren twee kamers een badkamer en een klein keukentje, vooraan hadden we een veranda. Na de kamers verdeeld te hebben, zijn we onze zwemkleding aan gaan trekken om te gaan zwemmen in het Stuwmeer. Na een uurtje konden we aanschuiven voor de vers gemaakte lunch, er was namelijk een kok mee op trip. Na de lunch mochten we onze tijd tot 16.00 uur weer zelf indelen. We hebben even Stone Island verkend, waarbij veel foto’s gemaakt van het super mooie uitzicht wat boven op te zien was en daarna weer lekker gezwommen.
Om 16.30 zijn we in een klein bootje gestapt en zijn we naar Baboen eiland gevaren. Dit eilandje is nog geen vijf minuten varen. Het was een kort, maar een mooi tochtje. Waar we eerste alleen het uitzicht hadden over, vaarde we nu op het Stuwmeer tussen bomen die midden in het water staan. Deze bomen zijn inmiddels alleen stokken en staan verdeeld over een groot deel van het Stuwmeer. Aangekomen op Baboen eiland werden we al verwelkomt door een jongen. Er woont op dit eiland(je) namelijk maar één gezin. Verder hebben we daar rondgelopen en brulapen gespot. Hiernaast waren we opzoek naar de luiaard, die we helaas niet gezien hebben. Na de rest van het gezin gezien te hebben, nog wat boerderijdieren en een schildpad vastgehouden te hebben, zijn we teruggevaren naar Stone Island. Hier hebben we ons allemaal opgefrist en vervolgens konden we aanschuiven bij het eten met uitgebreide keuze, wederom erg lekker.
Onze avondinvulling hebben we zelf mogen kiezen. We hebben wat kaartspelletjes gespeeld, met natuurlijke drankjes die we zelf hadden meegenomen. Hierbij kwamen nog drie jongens, ook studenten, die deze nacht ook op Stonde Island verbleven, we kende hun al een beetje vanuit avonden in Paramaribo. De gidsen hadden gezorgd voor een kampvuur, waar we een tijdje hebben gestaan. Richting het einde van de avond zijn we de voorbereidingen gaan treffen voor Nicole haar verjaardag, waar de tourgidsen ook erg mee bezig waren, wat erg leuk was. De drie andere studenten bleven ook om Nicole haar verjaardag mee te vieren. Na bij het hutje de vlaggetjes opgehangen te hebben en het eenmaal 0.00 uur was, kwamen een paar meiden en de kok richting het kampvuur lopen met een tafel die ze versierd hadden met wat glimmende snippers. Hierop de toch enigszins verwachte taart en de fles bubbels waar wij zelf voor gezorgd hadden, nog muziekje erbij en verjaardag compleet. Hierbij heeft Nicole ook alvast een cadeau van Robbie en Wendy gekregen. Na nog een tijdje bij het kampvuur gestaan te hebben, zijn we nog even mee naar het hutje van de andere studenten gegaan. Hun hutje stond omringd met water, op een soort kleine eilandje, waardoor we alleen via het water daar konden komen. Hier nog een tijdje grapraat op een bankje die uitzicht geeft over het Stuwmeer om uiteindelijk samen met Debbie en Robbie richting onze eigen hut te gaan. Chantal en Wendy waren daar al en Fleur en Nicole bleven nog even zitten. Maar uiteindelijk bleek nog niemand te slapen en heb ik Nicole en Fleur onze kamer nog zien binnen komen. Deze nacht kregen we herinneringen aan een schoolreisje van de basisschool. Het was erg gehorig en veel te gezellig, uiteindelijk pas rond 3.30 gaan slapen. Dit betekende een korte nacht, aangezien we graag de zonsopgang bij het Stuwmeer wilde zien, hiervoor stonde de wekker om 5.55 uur. De zonsopgang hebben we bekeken op het bankje bij het hutje van de andere studenten, i.v.m. met goede uitzicht. Nadat sommige geen zin hadden te wachten op zonsopkomst, ben ik met twee andere blijven zitten en hebben we er, ondanks de bewolking toch nog wat van mee kunnen krijgen. Hierna snel weer gaan slapen, want om 9.00 uur zouden we ontbijten. Alleen uiteindelijk weinig geslapen i.v.m. alle geluiden. De kok was al vroeg aan het koken, waaronder ook kip aan het hakken en geloof me dat maakt heel veel herrie. Ook de buren waren alweer vroeg op en redelijk luid aanwezig. Na genoten te hebben van een heerlijk ontbijt en alles te hebben ingepakt, zijn we rond 10.30 uur vertrokken richting Brownsberg. Vanaf ons hutje moesten we een steile helling op waar het al mis ging, de achterklep van de auto vloog open en twee tassen rolde weer naar beneden. Na het weer te hebben ingepakt dan toch op naar Brownsberg.
De rit richting Brownsberg heeft ongeveer 1,5 uur geduurd. Waarvan we ongeveer een uur over 13 km hebben gedaan. Dit was namelijk de weg door de jungle heen, oplopend en heel erg hobbelig. Dit zijn voornamelijk diepe kuilen en plassen midden in de onverharde weg. Bij aankomst zijn we na het aanmelden richting e plek gereden om onze tocht te beginnen. Na allemaal een tak met balderen te hebben gepakt om te slaan, want dit hadden we echt nodig voor alle steekvliegen in de jungle, zouden we onze route starten. De route die wij gingen lopen was de verkorte route naar de “nieuwe waterval”. Aangezien deze nog niet zo lang ontdekt is (maar toch alweer sinds 2006) heeft hij nog geen naam en is het nog niet officieel toeristisch opgesteld. Alleen had de gids deze route nog nooit had gelopen en hebben we eerst lange tijd moeten zoeken welke ingang we moesten hebben richting de waterval. De gids dacht hem niet te kunnen vinden en wilde uiteindelijk toch maar naar een andere waterval, maar wij wilde graag deze doen, aangezien het ook niet duidelijk was of er overal water zou zijn door de droge periode. De gids is toch door gaan zoeken en had uiteindelijk de juiste ingang gevonden. Dit was de start van een best zware tocht. Doordat het nog geen officieel erkende route was, lag het pas nog vol met boomstronken, opstaande en uitstekende takken. Wat de route wel extra leuk maakte. De totale route was ongeveer 1,5 uur lopen over onverhard jungle/bos pad. Wat waren we blij toen we de waterval hoorde en al helemaal toen we hem zagen. Maar toen moesten we nog het steilste deel af. Dit deel was zodanig stijl dat als je geen steun zocht, je schoenen zo naar beneden gleden. Maar eenmaal bij de waterval hebben we heerlijk verkoeling gezocht. Want dit water was voor het eerst echt verkoelend, zelfs een beetje koud. Na wat afgekoeld te zijn en wat foto’s te hebben gemaakt, hebben we ons weer aangekleed, over ons kletsnatte bikini. De steekvliegen maakte het aankleden nog een extra lastig. We zijn de terugweg gestart, waarvan we eerst het volledige steile deel weer omhoog moesten lopen, wat even een zwaar stukje was. Op de terugweg begon het nog te regenen, achteraf scheen het heel hard geregend te hebben, maar daar hebben wij in de jungle tussen de bomen weinig van gemerkt. Na uiteindelijk weer terug te zijn gekomen bij de auto, zijn we teruggereden naar de plek van de receptie. Op deze plek konden we ook nog onze lunch eten, terwijl het inmiddels 16.30 was. Dus wij hebben het tevens maar gerekend als diner. De plek waar we aten hadden we een mooi en ruim uitzicht over het stuwmeer. Hier uiteindelijk nog wat foto’s gemaakt. Want deze tocht hadden we allemaal onze mooie wijde lobberbroeken aan met soms niet helemaal bijpassende schoenen of shirtjes. Dit wilde we toch vastleggen. Deze broek was tevens van korte duur want tijdens het hurken scheurde ik flink uit me broek, zodanig dat er weinig aan te redden was. Goede kwaliteit, precies een dag gebruik van kunnen maken.
Na het eten zijn we allemaal erg vermoeid in de auto terug richting Paramaribo gestapt. Waar we al snel de eerste stop hadden, aangezien er een boom was omgevallen en midden op het pad lag. Na dat deze was weg getild, zijn we de 13 km lange onverharde weg verder gaan vervolgens. Waar we snel een tweede optakel hadden. We voelde de bus erg schuin kantelen en we bleken vast te staan. Nadat iedereen eruit was, waarvan een aantal via de raam kant (aangezien we daar schuin genoeg voor stonden). Door middel van boomstronken rondom de wielen te leggen en met ze alle te duwen zijn we weer losgekomen, onze weg door de jungle kon vervolgd worden en we zijn doorgereden richting Paramaribo, waar we uiteindelijk toch een paar uur later aangekomen waren dan gepland.
Maar hier alsnog even klein de verjaardag van Nicole gevierd met zijn alle ter afsluiting. We hadden tenslotte nog taart in de koelkast. Die we versierd hadden met kaarsjes, ook nog even de vlaggetjes buiten opgehangen. Thuis hebben wij dan ook ons cadeau gegeven, wij vonden een hangmat namelijk iets te zwaar om mee te nemen op trip.

Na dit nachtje hebben we terug kunnen kijken op een hele mooie trip, waarvan we voornamelijk hebben genoten. Weg uit Paramaribo en weg van stage en de schoolopdrachten. Uitkijkend naar de leuke volgende geplande tripjes.

De blog van de weken op de CCU en de dagen eromheen volgt snel.

Liefs.